Μορένο, Γκαμπριέλ Γκαρθία

(Gabriel Garcia Moreno, 1821 – 1875). Πολιτικός του Ισημερινού. Κατέφυγε ως εξόριστος στο Παρίσι το 1854 και διετέλεσε αργότερα διοικητής της πρωτεύουσας της χώρας του Κίτο. Το 1859 έγινε πρόεδρος της προσωρινής κυβέρνησης και το 1861 πέτυχε την ψήφιση Συντάγματος, που καθιέρωνε την καθολική ψηφοφορία. Ως πρόεδρος της δημοκρατίας του Ισημερινού και μετά από σχετική συμφωνία με το Βατικανό (1862), ανέθεσε την οργάνωση της παιδείας στα μοναχικά τάγματα και συγκρότησε για τη διεκπεραίωση των δικαστικών υποθέσεων εκκλησιαστικά δικαστήρια. Η πολιτική του αυτή, που αποσκοπούσε στο να καταστήσει την Εκκλησία κύριο ρυθμιστή της πολιτικής ζωής της χώρας του, προκάλεσε την αντίδραση των φιλελεύθερων στοιχείων, όπως ο συγγραφέας Χουάν Μοντάλβο, που κατέληξε στην εξέγερση του 1869. Ο Μ. έπεσε θύμα πολιτικής δολοφονίας στο Κίτο.